वर बहरते..

वर बहरते मुळांची तहान

घेते बीजातून रंग-रूप..!

गळण्याचा क्षण..

गळण्याचा क्षण जरा थोपवून

घेतोय भोगून इहलोक..!

चिंब ढगातून..

चिंब ढगातून जरा डोकावला

थेट खाली आला पृथ्वीवर..!

कितीतरी दृश्ये..

कितीतरी दृश्ये रीतीच राहिली

पाखरे न आली चौकटीत..!

आकाशात मुक्त..

आकाशात मुक्त खेळतात पक्षी

रेखतात नक्षी नित्य नवी..!

जाता जाता रात्र..

जाता जाता रात्र अशी गोंधळली

चंद्र विसरली झाडावर..!

झाडे आनंदली..

झाडे आनंदली पाऊस झेलून

देठातली धून मोर झाली..!

किती युगांचा हा..

किती युगांचा हा संचिताचा शीण

बुंध्यावर वीण वेदनांची..!

गार्‍हाणी घेऊन..

गार्‍हाणी घेऊन आकाशी निघाला

साद पावसाला घालावया..!

आकाश अंगण..

आकाश अंगण झाडाची रांगोळी

चंद्रकोर कळी मधोमध..!

बंद सार्‍या वाटा..

बंद सार्‍या वाटा जमीन म्हातारी

आर्त टाहो तरी फुटलाच..!

नव्यांसाठी खाली..

नव्यांसाठी खाली उतरून आली

निर्मम ती झाली प्राणांतून..!

अदृश्य झाला तो..

अदृश्य झाला तो दृश्यातून जरी  

स्मरणांच्या तीरी झेपावतो..!

उमलण्या आधी..

उमलण्या आधी सुकल्यानंतर

दिसते सुंदर नसणेही..!

आसवांसोबत..

आसवांसोबत नेत्रही गळाले

अश्रू मग झाले डोळे दोन..!

गळालेली फुले..

गळालेली फुले होऊनिया खत

पुन्हा फुलतात वृक्षावर..!

तहानली चोच..

तहानली चोच व्याकुळ इकडे

थेंबुटा तिकडे कासावीस..!

कोणते काहूर..

कोणते काहूर आत रुजलेले

दुःख उगवले डोळ्यातून..!

हिरव्या गर्दीत..

हिरव्या गर्दीत एकटे पडले

कुशीत घेतले माऊलीने..!

ओवलेले मोती..

ओवलेले मोती तसे न हे पक्षी

क्षणात ही नक्षी उडणार..!

पक्षी आडोशाला..

पक्षी आडोशाला दृश्य दिसेनासे

पाऊस उसासे धुवांधार..!

कोणतीही फट..

कोणतीही फट उगवाया पुरे

आकांताचे झरे आत जर..!

तोर्‍यात उभा हा..

तोर्‍यात उभा हा इवलासा तुरा

करतो मुजरा आकाशाला..!

ओघळले नेत्र..

ओघळले नेत्र पाना-फुलांचेही

पर्जन्याची ग्वाही मिळताच..!

वेगळाच स्नेह..

वेगळाच स्नेह झाडांशी वेलींचा

हार अस्तित्वाचा समर्पिती..!

अप्राप्य आकाश..

अप्राप्य आकाश रस्त्यावर आले

किती दीन केले त्याला आम्ही..!

बाळवडालाही..

बाळवडालाही सोडले न त्यांनी

विद्रोह पानांनी केला तरी..!

कसा मी कोरडा..

कसा मी कोरडा राहिलो अजून

पाण्यात असून कैक युगे..!

चित्र-विचित्रांचा..

चित्र-विचित्रांचा खेळ जागोजाग

निसर्गाची बाग अनुपम्य..!

कशाकशाचा हा..

कशाकशाचा हा विळखा पडला

आता सुटकेला वाव नाही..!

धरणीचा भार

धरणीचा भार । करावया कमी

बुंधा होई भूमी । आपसुखे..!

पाण्याचीच नाव..

पाण्याचीच नाव पाण्याचीच वल्ही

डौलात निघाली पाण्यासवे..!

एकत्र नांदती

एकत्र नांदती भक्ष्य नि भक्षक

निसर्ग रक्षक दोघांचाही..!

कैलाशपती की..

कैलाशपती की वधू सजलेली

लाल वेषातली वृक्षकन्या?

सोडावा की नको..

सोडावा की नको एकांताचा डोह

बाहेरचा मोह भिववितो..!

नजर न लागो

नजर न लागो । ध्यानस्थ सुखाला

शब्द थबकला । नजरेत..!

तळ्याकाठी तळे

तळ्याकाठी तळे  तिचे एकटीचे

तिच्या तरंगांचे  राज्य तिथे..!

नवी नृत्यमुद्रा

नवी नृत्यमुद्रा प्रश्नांचा गुंताळा

की शुद्ध कंटाळा असण्याचा..!

तुलाही सुंदरा

तुलाही सुंदरा तगादा भुकेचा

विसर नभाचा पाडणारा..!

केशरी आसक्ती

केशरी आसक्ती  अशी ओलीचिंब

प्रत्ययाचे बिंब  काळजात.. !